laurafranse.reismee.nl

Naar de maasai!

Het spijt me dat ik niet zo vaak een blog plaats, maar ik heb het altijd zo druk en dan schiet het er een beetje bij in. Maargoed, er zijn weer een paar interessante dagen voorbij waar ik veel over te vertellen heb!

Dinsdag hadden we een workshop over HIV, wat echt heel erg interessant was. Dinsdagmiddag gingen we naar een weeshuisje om de kindjes te leren tandenpoetsen en handen wassen. Dat was best heftig, want alle kinderen wilden knuffelen en dat kan haast niet gezond zijn. Ze bleven je maar vasthouden. Maar het was daar ontzettend leuk, totdat er keihard een bal tegen mijn hoofd kwam waardoor mijn bril was gebroken. De rest van de dag zonder bril door het leven dus, en wat een succes met de straten hier in Tanzania. De meeste wegen zijn namelijk onverhard en vol hobbels en bobbels. We gingen naar een "brillenwinkel" maar die konden hem niet maken. Ook met lijm lukte het niet. Dan maar woensdagochtend naar een echte brillenwinkel, maar ook daar konden ze niks voor me betekenen. Ik moest een nieuw montuur kopen, en ik kon er maar 1 kiezen omdat ze mijn glazen niet konden veranderen, dat zou te duur worden. Uiteindelijk kreeg ik donderdag pas mijn nieuwe bril, maar ik kan weer zien gelukkig!!

Woensdag gingen we trouwens naar het Maasai dorp. Dat was echt onwijs gaaf. Eerst keken we rond in de huisjes, daarna was het tijd voor de geitenslacht. Er werden er 2 geslacht, omdat we met veel mensen waren. 1 werd geslacht door zijn keel door te snijden, en die schreeuw van de geit hoor ik nog steeds. Arm beest. De ander werd doodgemaakt door zijn neus en mond dicht te houden, die stikte dus. Een minder bloederige dood dus. Na de slacht deden ze het bloed in een kom en kon iedereen het drinken. Ik heb het niet rechtstreeks uit de kom gedronken, maar wel met mijn vinger erin gedoopt en geproefd. En ja, het smaakt naar bloed. Ook zagen we hoe alle organen eruit werden gehaald en ergens was dat nog best interessant om te zien ;) De maasai gebruiken trouwens álles van de geit, behalve de ogen, dus ze slachten ze niet voor niks. Na een tijdje werd de geit gebarbequed en konden we het proeven. De smaak was lekker, maar het was wel onwijs taai.

Donderdag hadden we een hele uitgebreide ehbo workshop die echt wel interessant was. 's Middags gingen we naar een women group waar we de ehbo aan de vrouwen daar moesten leren, wat ik een beetje raar vond omdat wij het ook pas net wisten.

Vrijdag hadden we een medische outreach. Dit keer gingen we naar een afgelegen ziekenhuis. Het waren niet alleen kinderen, maar ook veel volwassenen. Ook was er een vrouw van 116 jaar oud die in het ziekenhuis lag, wel heel apart om zo'n oud iemand te zien, als je weet dat de levensverwachting hier 49 is. We hebben weer veel mensen medicatie kunnen geven, wat een goed gevoel geeft.

Gister was alweer het begin van het tweede weekend. We reden 3 uur (waarvan 3 kwartier op onverharde weg!!) naar de Moshi springs. Warmwaterbronnen met die visjes erin die je dode huid eten. Ik ben er niet in gegaan, maar het was onwijs mooi om te zien. De lunch werd ter plekke voor ons gekookt en was heel lekker en uitgebreid. Rond 4 uur gingen we weer terug waardoor we laat thuis kwamen.

Vandaag hadden we een sportdag bij een soort middelbare school waar de kinderen zelf ook wonen. 80% is van de maasai. Het was een stoffige dag met al het zand overal, maar wel leuk!

Er zijn trouwens een paar foto's toegevoegd aan het fotoalbum op mijn blog!

Morgen gaan we alweer de derde week in, het gaat echt ongelooflijk hard..

Reacties

Reacties

Monique

Ik dacht al waar blijf je met je verhalen! Gelukkig kun je weer zien met een bril! Wat een ellende met de geiten en wat stoer van je dat het bloed hebt geproefd. Zou niets voor mij zijn. Mooie foto's en gave ervaringen. Nog heel veel plezier, maar dat gaat wel lukken. Zo te zien hebben jullie een leuke groep met meiden!
xxx Monique

Ger en Ineke

Erg leuk om weer wat van jou te horen, je maakt ook echt alles mee jij.
Bril in brokken, geiten slachten, EHBO geven en echt oude mensen verzorgen.
Erg leuk dat je ons een beetje op de hoogte houd van jou beslommeringen.
Wel fijn dat je weer gewoon kan zien, nu kan je verder genieten van alles dat dit land te bieden heeft, veel (leer)plezier.

Paul van Diemen

Wat een fantastische verhalen Laura.
Wat moet jij genieten en leer je veel.
Dit zijn ervaringen voor het leven.
Heel veel succes en tot ziens bij AH.
Groeten Paul en Jannie

Toet

Wat een ongelukkige toestand als je bril kapot is. Dan zie je wereld knap wazig. Gelukkig heb je nu weer zicht. Moedig hoor dat je het doden van geiten kon aanzien en ook geproefd hebt. Een wereldtijd heb je daar. Koesteren lieve Laura.

Barbara

Hi Lau, leuk hoor, voor ons nu en voor jou later om je eigen geschiedenis terug te lezen! Ook een hele schat met levenservaringen, wat een bijzonder mens ben je! Kussen en veel plezier.

Lenneke

Ha vrouw, gister kreeg ik voor het eerst een mail binnen. Heb vandaag je verhalen en foto's bekeken. Prachtig zou graag met je zijn meegegaan. Je ervaringen, alles wat je daar ziet en meemaakt. Prachtige wereld en veel te doen in onze ogen. Geniet met volle teugen en ik wacht met spanning je volgende blog af.
Warme groet Lenneke.

Carla van Elck

Hoi meissie jij beleeft echt veel en ook intens heb ik het gevoel.
Alles schrijf je op zo'n beeldende wijze in jouw blog dat ik het gevoel heb er bij te zijn.
Ik geniet van jouw verhalen en van jouw foto's... geniet nog maar met volle teugen!
Liefs Carla

Cari Overduin Simon

Wat interessant, Laura, al die ervaringen! En wat typisch dat geitebloed naar bloed smaakt (hahaha)! Fijn dat je de wereld weer helder kan bekijken!

Gabry

Tjee meis, wat een ervaringen ben je alweer!
Keep up the good work

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!