Inmiddels is alweer de laatste avond aangebroken hier in Tanzania. Ik ben nu helemaal alleen, iedereen van de groep is al weg. Mijn koffers zijn ingepakt, dus ik ben klaar om te gaan. Komende nacht om 2 uur wordt ik opgehaald, om om 6 uur het vliegtuig naar Nairobi te nemen. Vanaf Nairobi vlieg ik dan naar Amsterdam.

De laatste week is zo snel gegaan dat ik geen tijd meer had om nog een blog tussendoor te schrijven. Maargoed, dan heb ik nu extra veel te vertellen :)

Vorige week zaterdag zouden we eigenlijk weer een sportdag hebben, maar aangezien niemand daar zin in had hebben we iets anders gedaan. We gingen naar een plek waar mensen met een handicap allerlei dingen maken. We kregen een rondleiding, we konden dus ook zien hoe ze het maakten. We zagen hoe ze grote doeken maken, hoe ze glas blazen en hoe ze kussens maken. Het was heel interessant om te zien, vanwege het feit dat het door gehandicapten wordt gemaakt. Normaal gesproken hebben die in Tanzania weinig kansen. Na de rondleiding konden we zelf dingen kopen (!!) en daarna gingen we lunchen bij een hotel met zwembad. Ik heb niet gezwommen, maar het was wel een gezellige middag.

Zondag stond op het programma om naar een koffie plantage te gaan, maar eerst ging ik naar de kerk. Wat een verschil met nederland! Hier is het allemaal vrolijke muziek en mensen dansen alleen maar, heel leuk om te zien. Eenmaal op de plek van de koffieplantage begonnen we met een wandeling door het dorpje. De gids vertelde allemaal interessante dingen. Zo krijg je hier als man 30 jaar gevangenisstraf als je een meisje zwanger maakt die nog studeert. Een vrouw krijgt hier 5 jaar cel als ze abortus doet, iets wat in Nederland totaal anders is. En als je onderbroek zichtbaar is, krijg je 80 stokslagen. Na deze mooie verhalen liepen we verder langs allemaal plantages. Van bananen tot avocado's en van papaya tot koffie. Heel gaaf om te zien, dat veel van wat we in Nederland eten hier gewoon groeit. Het fruit is trouwens geweldig, dat ga ik echt enorm missen. Eenmaal bij de koffieplantage kregen we uitleg van hoe de koffie stap voor stap wordt gemaakt. Na de uitleg kregen we lunch met koffie, en ook al ben ik geen koffiefan, het was echt heerlijke koffie. De lunch zelf was trouwens ook heerlijk. Om 4 uur waren we thuis, waarna ik ben gaan slapen tot half 6, zo moe was ik.

Maandag gingen we weer werken in het ziekenhuis. Ik ging dit keer naar een ander ziekenhuis, ik ging naar degene waar we ook waren geweest voor de outreach. Ik deed de apotheek, wat echt heel leuk was om te doen. Ik begreep nu ook beter de recepten omdat we dit met de outreach ook doen. Om half 1 waren er geen patiënten meer en om 3 uur werden we opgehaald. We gingen naar een grote souvenirwinkel om inkopen te doen. In de avond kreeg ik speciale Maasai thee tegen mijn verkoudheid. Ik was snotverkouden. Ze zeggen dat je dan de dag daarna niet meer ziek bent. Op hoop van zegen...

Dinsdag voelde ik me qua verkoudheid een stuk beter, maar ik voelde me zelf zieker. Maar er stond een relaxte dag op het programma. In de ochtend werken in het ziekenhuis en in de middag koken voor de familie van het verblijf. Ik was weer in een ander ziekenhuis. Dit keer was ik vooral in het lab waar ik mensen hun vinger mocht prikken om malaria en glucose testen te doen. Heel gaaf. De vrouw van het lab wilde ook dat ik normaal bloed ging afnemen maar ik wilde dat zelf niet. Dinsdagmiddag gingen we dus koken voor de familie. Ik voelde me niet lekker dus ik ben een uurtje gaan slapen, daarna was het tijd om pannenkoeken te bakken!! Iedereen kookte iets van zijn of haar eigen land, het was heerlijk.

Woensdag was het eindelijk tijd voor de outreach naar het weeshuis waar mijn bril was gebroken. Er was zoveel veranderd, er was een speeltuin gekomen en de gebouwen waren geverfd. Het ging lekker, iedereen was nu gewend aan de outreaches dus we konden lekker doorwerken. In de middag ging ik met een paar mensen aan de wandel zodat we de omgeving een beetje konden verkennen. Ik dacht dat we gewoon over straat zouden lopen, maar het werd een wandeling met inhoud. We liepen naar een kerk die nieuw gebouwd werd en naar een kerk die er al was. De kerken hier zijn heel raar. De meesten zijn een soort van tenten met de kerkbanken erin. Geen ramen of wat dan ook. Na de kerken gingen we naar een school, Een primary school en een secondary school. Hier wonen de leraren dus op het schoolterrein, zodat ze altijd op tijd zijn op hun werk.

Donderdag was het ook tijd voor een outreach. Dit keer in een maasai dorp. Geweldig om te zien hoeveel mensen je blij maakt met gratis zorg. 1 keer in de maand kunnen deze mensen naar de dokter. Leuk feitje: de Maasai maken hun schoenen zelf van autobanden. Heel naar lopen lijkt me. We konden helaas niet iedereen helpen omdat we echt om half 5 weer weg moesten. Heel vervelend, want die mensen hebben waarschijnlijk heel lang moeten lopen om er te komen. Maargoed, wij moesten naar het restaurant en het was langer dan een uur rijden. Het was de laatste keer uit eten gaan, wat echt heel jammer was. Na het restaurant hebben we nog een hele gezellige avond gehad bij the haus.

Vrijdag was dan echt de laatste dag, we sliepen uit en gingen pas rond 11 uur weg. We gingen lunchen bij een restaurant waar we al eerder geweest waren en daarna gingen we naar de supermarkt en souvenirs kopen. In de avond gingen 6 mensen al weg, dus we bleven op tot het zover was. Het is zo vreemd dat er al 4 weken voorbij zijn, ik geloof het echt niet. Het ging zoveel sneller dan Peru vorig jaar..

Zaterdag was voor mij pakdag. Ik heb besloten om ontzettend veel hier achter te laten. Ik heb een paar shirtjes weggegeven en een paar broeken. Ook al mijn sokken en ondergoed zijn nu op weg naar een nieuw thuis. Ik hoop dus dat ik niet mijn vlucht mis morgen. Sommige medicijnen heb ik ook weggegeven, zoals paracetamol, ors en trachitol. De huisbaby is ziek en ze kunnen het niet betalen om naar de dokter te gaan, dat is toch sneu?

Inmiddels is iedereen van mijn groep al thuis of onderweg naar huis, terwijl ik nog lekker hier zit met 1 meisje van de andere groep en de 2 begeleiders. We zijn net uit eten geweest bij een club, waar ik nog even een cultuurshock heb gekregen op de laatste avond. Er was een bruiloft en dat is hier helemaal super, maar in plaats van taart hebben ze hier dus dat ze een geit slachten en vervolgens opzetten en helemaal gaan versieren. Er reed ineens een karretje voorbij met een dode geit erop dus, alsof het niks was. Gewoon een hele geit, niks was er nog afgehaald/uitgehaald. Je zal maar vegetarisch zijn...

Ik ga in ieder geval even proberen te slapen nu en ik hoop dat ik niet over dode geiten ga dromen. Over 3 uurtjes ga ik weg, dus tot morgen Nederland!