Ik ben aangekomen in Peru en heb de eerste 3 dagen erop zitten! De vliegreis was eerlijk gezegd vreselijk, de vlucht naar Madrid ging goed, maar eenmaal op Madrid airport was het bloedheet, het was buiten namelijk 40 graden. Op de volgende vlucht naar Lima moesten we natuurlijk door zo'n tunnel, maar daarin was een file en het was echt te warm.. Eenmaal in het vliegtuig naar Lima bleek dat we vertraging hadden van een uur dus het werden 13.5 uur ipv 12.5! De vlucht was niet fijn, er was heel veel turbulentie waardoor ik heel misselijk werd. Gelukkig zat ik naast een superlief meisje die me overal bij hielp (zij kon spaans en ja, ook de migratiepapieren waren spaans). Eenmaal op Lima had ik natuurlijk mijn volgende vlucht gemist, want ik wist wel dat het krap zou worden maar met een uur vertraging al helemaal. We moesten namelijk door de controle met onze migratiepapieren én onze koffers pakken én opnieuw inchecken én opnieuw door de douane. Gelukkig bleef dat meisje de hele tijd bij me en heb ik met haar hulp een nieuwe vlucht kunnen boeken, waar ik alsnog maar een kwartier had om alles te doen tot de gate ;) gelukkig was ook deze vlucht 3 kwartier vertraagd dus had ik voor niks zo gehaast. Eenmaal aangekomen in Cusco werd ik opgevangen door 3 medewerkers van projects abroad, ze gaven me gelijk een kleine rondleiding door de stad en gaven me de belangrijkste informatie. Daarna tijd om naar m'n gastgezin te gaan, wat een super lieve mensen! Het is een soort kinderdagverblijf dus heel gezellig ingericht. Ze zijn heel zorgzaam, als ze al iets merken (zoals een hoestje wat ik heb door de hoogte willen ze gelijk al iets voor je maken. Dan komen we bij het volgende: hoogteziekte. Ja, daar heb ik last van, ondanks alle maatregelen die ik heb genomen. Ik heb tintelende vingers, hoofdpijn, misselijk en ben snel buiten adem. Maar niet zo erg als het allemaal klinkt, niet dat ik niet kan functioneren.

Het verkeer hier is 1 grote chaos, er valt weinig over uit te leggen, overal zijn auto's en bussen en mensen en overal steken die over of gaan een andere kant op. Het is heel anders vergeleken met Nederland.

Maandagochtend werd ik al om 5 uur wakker, ik denk een kleine jetlag toch. We hadden infodag op kantoor en 's middags een Spaans les. Het was leuk, maar het was een beetje lastig voor mij om te communiceren met de groep omdat ze allemaal engels praten en laten we zeggen, engels is niet mijn sterkste kant. 's Avonds hadden we een citytour. We reden naar een uitkijkpunt met prachtig uitzicht. Ik zal wat foto's toevoegen.

Als laatste het eten: het is zó gek. Hier is de lunch het belangrijkst en krijg je (bijna) geen diner. Enorm wennen, maar dat komt vast wel goed!

Omdat dit een megalang verhaal is zal ik over de rest in een ander blog schrijven!

Liefs